Koopkracht behouden
Bitcoin is een waardeopslag. Er kunnen nooit meer dan 21 miljoen bitcoins bestaan, dus als u een percentage van dat totale aantal bezit, zal uw gedeelte nooit afnemen (tenzij u het gebruikt natuurlijk). Dus wanneer u hard werkt voor uw geld en waarde kunt opslaan in bitcoin, verliest het geen waarde door het willekeurig bijdrukken.
Deze garantie hebt u niet als u een euro of een dollar spaart. Euro's en ander fiatgeld uitgegeven door overheden kunnen onbeperkt worden gecreëerd. Uw aandeel in dit systeem zal dus na verloop van tijd sterk verminderen.
Officieel beperken overheden dit door de inflatie aan banden te leggen en zelfs te proberen deze op maximaal 2 procent per jaar te houden. Bij een inflatie van 2% verliest u echter in 10 jaar tijd bijna 20% van uw koopkracht. Dit officiële cijfer wordt de consumentenprijsindex (CPI) genoemd. Dit is echter een beperkte steekproef van wat mensen kopen en geeft geen nauwkeurige weergave van de werkelijke inflatie. Niet alles is hier opgenomen; vastgoed is daar het beste voorbeeld van: het is één van de belangrijkste levensbehoeftes, maar de prijzen van kopen en huren blijven hard stijgen. Ook wordt er geen rekening gehouden met veranderingen in koopgedrag ("een biefstuk is te duur, dus koop ik een stuk kip") en 'shrinkflation' (een afname in kwantiteit of kwaliteit van hetzelfde product).
In een wereld waar bitcoin de belangrijkste valuta is, is er geen monetaire inflatie. De overheid heeft geen invloed op de hoeveelheid bitcoin, dus er is geen inflatie. Als ik nu een brood kan sparen en veiligstellen met bitcoin, kan ik over 10 jaar weer een brood kopen. Daar profiteert de consument in de westerse wereld veel van, maar denk ook en vooral aan wat inflatie betekent voor mensen in derdewereldlanden, waar het monetaire beleid veel slechter is en waar geld elke maand aan waarde verliest.
Bedrijven kunnen opnieuw kapitaal vasthouden
Momenteel is het voor bedrijven niet aantrekkelijk om kapitaal (euro's en dollars) te hebben. Bedrijven kopen hun aandelen in, doen overnames en proberen hun kasreserves zo laag mogelijk te houden als de waarde van euro's en dollars daalt. Er worden dus geen langetermijninvesteringen gedaan, maar alles moet zo snel mogelijk geld opleveren en al het geld moet zo snel mogelijk worden gebruikt.
In een wereld waar bitcoin de belangrijkste valuta is, kunnen bedrijven waarde (in bitcoins) op hun balans zetten. Deze waarde is niet onderhevig aan inflatie. Hierdoor zijn bedrijven beter beschermd tegen dit fenomeen.
Betere producten en meer innovatie
Geplande veroudering betekent het maken van producten die zijn ontworpen om snel kapot te gaan. Dit is het effect van inflatie; omdat geld morgen minder waard is, moet het snel worden uitgeven. Bedrijven moeten rommel blijven verkopen om hun waarde te behouden, omdat ze geen contant geld hebben.
In een wereld waar bitcoin de belangrijkste valuta is, geven mensen minder van hun geld uit door deflatie, dus er is minder verspilling. Mensen willen betere producten voor hun geld. Bedrijven hoeven geen slechte producten meer te produceren.
Minder consumptie
Dankzij de mogelijkheid om weer waarde op te slaan hoeft u niet langer al uw geld uit te geven aan nutteloze troep.
In een wereld waar bitcoin de belangrijkste valuta is, kan waarde worden hersteld. Hierdoor sparen mensen weer, kopen ze minder troep en gooien ze minder weg.
We noemen dit 'Low Time Preference'. In het boek 'The Bitcoin Standard' beschrijft Saifedean Ammous hoe de wereld eruitzag toen mensen nog weinig tijdshonger hadden (toen betalen met 'hard money' (goud) nog gebruikelijk was). Een wereld waar tijd werd besteed om dingen en gebouwen zo goed en mooi mogelijk te maken. Ammous beschrijft hoe kunst, de productie van grondstoffen en de samenleving als geheel zijn veranderd sinds de gouden standaard werd losgelaten. Vanaf het moment dat er onbeperkt geld gedrukt kon worden en de inflatie begon, ging men op zoek naar besparingsdoelen op korte termijn. Producten van lage kwaliteit die goedkoop maar snel te koop zijn, wegen minder zwaar dan producten van hoge kwaliteit die moeilijker zijn te transporteren.
Hierdoor is te zien dat inflatie niet alleen wordt weerspiegeld in de prijzen van goederen, maar ook in hun levensduur, portiegrootte of herstelbaarheid.
Minder ongelijkheid
Iedereen kan en mag meedoen met Bitcoin. Geen enkele centrale partij kan mensen ervan weerhouden geld uit te geven of te sparen in bitcoins. Banken beslissen niet meer of iets illegaal is, het gaat terug naar waar het thuishoort: in de handen van de mensen zelf en de rechters.
In een wereld waar bitcoin de belangrijkste valuta is en mensen hun bitcoins zelf beheren, is het moeilijker om mensen uit te sluiten van het financiële systeem. In 2017 werden bijvoorbeeld ongeveer 1,7 miljard mensen uitgesloten van het financiële systeem. Dit is meestal te wijten aan corruptie, gebrek aan infrastructuur, wantrouwen jegens financiële instellingen en soms slechte kredietwaardigheid van individuen. Bitcoin kan hierbij helpen omdat het een open en transparant systeem is. Deze mensen hebben vaak een smartphone en kunnen daarom een digitale wallet installeren. Hierdoor kunnen zij bitcoins direct in een digitale omgeving ontvangen, verzenden en opslaan, wat verschillende voordelen biedt.
Minder oorlog
Historisch gezien is oorlog meestal gefinancierd door inflatie. Een land kan geld creëren om oorlog te voeren. Inflatie blijft vaak relatief onopgemerkt en is daarom veel makkelijker dan aan de mensen uit te moeten leggen dat belastingen met een bepaald percentage moeten worden verhoogd omdat ze een oorlog willen voortzetten in een ander land.
In een wereld waar bitcoin de belangrijkste valuta is, kunnen overheden geen geld drukken om een oorlog te financieren. Een potentieel voordeel dat dit zou kunnen bieden, is dat het moeilijker zou zijn om oorlogen te financieren met behulp van de bitcoin standaard, omdat dit de belastingdruk opmerkelijk zou verhogen. Een ander voordeel is dat oorlogen minder lang kunnen duren omdat de geldpers niet bestaat om oorlog op de lange termijn te financieren. Dit zou in theorie een voordeel moeten geven, maar kan niet worden bevestigd zonder een echte bitcoin standaard.
Efficient omgaan met energie
Producenten die groene energie niet kunnen kwijtraken, moeten energie afstoten en deze aan generatoren overlaten. Dankzij Bitcoin kunnen deze centrales zelfs op momenten van weinig vraag geld genereren. Hierdoor worden groene energiebronnen rendabeler, waardoor de ontwikkeling van duurzame energie toeneemt.
In een wereld waar bitcoin de belangrijkste valuta is, proberen cryptominers zo efficiënt mogelijk met energie om te gaan. Dit doen ze door energie te gebruiken die anders verspild zou worden.
Minder belangrijke positie voor (centrale) banken
Doordat er geen centrale partij is om transacties op Bitcoin te reguleren, zijn er minder partijen zoals centrale banken nodig. Sommige contracten kunnen zelfs in het geld zelf worden geprogrammeerd door middel van 'smart contracts'.
In een wereld waar bitcoin de belangrijkste valuta is, kan iedereen eerlijk met geld meedoen. Centrale banken zijn niet nodig om geld te beheren. Ze zullen daarom ook minder energie gebruiken voor hun werk.
Minder kans op economische noodtoestanden
Elke euro wordt bijna met een tienvoud uitgeleend, als iedereen om zijn euro’s naar de bank gaat, hebben we een systeemprobleem.
Dit komt grotendeels door het bankwezen. Frauduleus bankieren destabiliseert het monetaire systeem.
In een wereld waar bitcoin de belangrijkste munteenheid is en mensen meer hun eigen bank zijn (door het zelf vasthouden van bitcoins), is het niet meer mogelijk om 10 keer dezelfde bitcoin te lenen. Dit maakt het systeem stabieler.
cryptostheen
